ديه قطع عضو براي تشخيص هويت ميت سؤال: الف. در مواردي كه به دليل ضرورت، تشخيص هويّت ميّت مجهول‌‌الهويّه، قطع انگشتان تجويز مي‌شود، ‌آيا ديه نيز ثابت است يا خير؟ ب. در صورت ثبوت ديه، مقدار آن چه اندازه و بر عهدة كيست؟ ج. در صورت ثبوت ديه بر مباشر قطع آيا او مي‌تواند ذمة‌ خود را بريء كرده و آن را بر عهدة كساني كه خواستار تشخيص هويّت ميّت هستند يا بيت‌المال بگذارد؟‌ د. در صورت ثبوت ديه،‌ نحوة مصرف آن چگونه است؟ (1) جواب: آيت الله محمد تقي بهجت: الف. بلي ب. مثل ديه اعضاء حيّ است لكن نسبت به ديه ميّت حساب مي‌ شود و بر مباشر است. ج. نمي‌تواند. د. ميراث نيست و صرف در وجوه خير براي ميّت مي‌شود. آيت الله لطف الله صافي گلپايگاني: الف. بلي در فرض سؤال قطع انگشتان ديه دارد والله العالم. ب. دية‌ آن به عهدة‌ مباشر قطع است و نسبت به مقدار آن به كتب فقهيه مفصله مراجعه شود و الله العالم. ج. نمي‌تواند . والله العالم. د. در فرض سؤال صرف در خيّرات جهت ميّت مي‌شود. والله العالم. آيت الله محمد فاضل لنكراني: الف. بلي ديه ثابت است. ب. مقدار آن يك دهم دية‌ انگشت انسان زنده است و بر عهدة كسي است كه آن را قطع كرده است. ج. خير او قبل از انجام عمل مي‌تواند از اولياي دم و كساني كه خواهان تشخيص هويت هستند بخواهد ديه را به او بدهند تا او بپردازد. د. بايد صرف امور خير براي ميّت شود. آيت الله ناصر مكارم شيرازي: الف تا د. قطع انگشتان در مواردي كه شرعاً جايز است ديه ندارد. آيت الله سيد عبدالكريم موسوي اردبيلي: الف. به نظر اينجانب در فرض سؤال ديه واجب نيست ولي احتياط بهتر است. ب. دية جنايت بر ميّت به اندازة يك درهم دية جنايت بر حيّ است( به مقدار دية جنايت بر جنين) و بر عهدة قطع كننده مي‌باشد اگر مجبور نباشد، والّا بر عهدة مجبوركننده است. ج. اگر حكومت يا كساني ديگر ، ديه را بر عهده بگيرند و پرداخت كنند، اشكال ندارد. د. به ارث نمي‌رسد ،‌بلكه در امور خير نسبت به ميّت مصرف شود. آيت الله حسين نوري همداني: الف. احتياط در پرداخت ديه است. ب. ده دينار براي هر انگشت بايد بدهند و مباشر بايد پرداخت كند. ج.كساني كه خواستار تشخيص هويّت ميت هستند مي‌توانند به نيابت از مباشر ديه را بدهند. د. ديه مذكور را بايد به نيت ميّت ،‌ در راه خدا مصرف كرد. منبع: گنجينة آراي فقهي – قضايي ،‌مركز تحقيقات فقهي قوه قضاييه ، سؤال 193

نظرات شما عزیزان: